Gedichten

Rust voor ronddolers

Een paaltje, beschilderd met aardbeienglans,
zendt over het bospad zijn lokkend woord:
"Ziet de wandelaar mij? Stapt hij haastig voort?
De Chaamse jeugdherberg aanschouwt hem thans!"

Daar hangt een woud- en keukengeurenkrans
om mensen aan tuintafels, vloeit onverstoord
in hun smaakzin, die naar klare eenvoud hoort:
klein spijsgenot spreekt als Moeder de Gans.

Schilderijen en gordijnen maken
binnen een zacht huiselijk schemerlicht,
gelijk aan warme ijle sinaasappeldamp.

Diep zeeblauw ligt stil op het beddenlaken,
geeft de slaapkamers een zwerflustig aanzicht:
dwalen _ of hier speuren langs bloeiende kamp.

Overige gedicht door: Han Messie

Tweeten