Gedichten

Winter

Winter door de ogen van een kleuter van vroeger
Een grijze lucht een matig zonnetje en een koude venijnige noordoosten wind. Mijn adem tekent zich bij het buiten komen af met op de achtergrond een luid huilend kind.

Een moeder baant zich een weg met haar fiets door de eerste vers gevallen sneeuw van het jaar. Een dreumes in een kinderstoeltje probeert zich te beschermen tegen de koude achter de ranke rug van haar.
De traantjes biggelen over de kleine wangetjes van het kind al vroeg uit haar warme bedje gerukt vandaar.

Meteen denk ik weer terug aan mijn fijne kinderjaren ik kan me geen fietsstoeltje van vroeger voor de geest halen.
Toen ik op de kakschool zat bij juffrouw Maria baande ik mezelf een weg door de sneeuw en drek,
en een grote snottebel het was ook om van te balen.

Kinderdagverblijf nooit van gehoord wij speelden bij moeders thuis bij de warme kachel of fornuis.
Nu zitten deze blagen heel klein voor dag en dauw achter op de fiets of aanhang wagen om aan anderen te worden overgedragen. Geef mij maar de kakschool uit vroegere jaren ik denk daaraan terug met veel plezier al die fijne winterse dagen.

Bij ons op de dorpen ging het in de winter wel wat anders aan toe we bleven dan thuis ooit een week voor we weer op kwamen draven Als ik die moeders met hun prille kroost door het barre weer zie fietsen en ploeteren elke dag weer haastig met zeer weinig plezier.

Dan denk ik aan vroeger, de barre winters in mijn ietwat te grote op gelapte Manchesterse broek maar dat deed me geen zier. Zittend onder de schouw bij de kolen kachel warm langs ons lieve Moeke genietend in een hete hoek met warme chocomel en lekker geurende eigen gebakken koek.

Overige gedicht door: Frans Vos

Tweeten