Gedichten

Zelfbeheersing

Heftige emoties bestrijden ieder woord.
Die dan de zin af breekt, haar ritme verstoort.
Hoe eenvoudig is het in toom te houden die drang onder de huid zodat het niet tegen de borst stuit.

Pijn, frustratie, jaloezie, haat, een chaos
Van binnen die het schone, zachte niet laat beminnen.
Integendeel ieder welgevormde letter stokt
In de keel.

Hoeveel moeite kost het in bedwang te houden
Die eruptie, toch evenzo die onnodige zinloze
Woorden die klinken als valse akkoorden op
Een gitaar.
De juiste snaar te raken waarbij er geen kakafonie
Aan klanken ontspruit is iets dat op zelfbeheersing duidt.

Niet te veel zeggen, goed luisteren, duidelijk
Zijn ,zorgen voor een goede sfeer en elkaar
Niet de rug toe keren, iets dat je kan leren.
Want bij een goed gesprek kom je nader tot elkaar
En hoef je elkander niet te weren.

Overige gedicht door: martin valk

Tweeten