Gedichten

Als de stilte valt

Waar ben jij als het leven lacht
of huilt als een stille sterrennacht?
Wat voel jij als de loftrompet weer galmt
en zachtjes in de wind verstompt?
Ik zie jou in de verte, lopen langs de lage landen
speurend naar de mooiste zonnestralen

Wat zie jij als er verder niemand iets ziet?
Of als iedereen zijn ogen sluit voor verdriet
Wat ruik jij als alle geuren zijn verdwenen?
Kun je dan nog beleven?
De wind vormt zich om jouw contouren
Zal je je dan daar bevinden?

Ik zie jou lopen in de herfstverdriet
dat als regen stroomt en mij geen houvast bied
Ik zie jou staan als boom, te ondiep geworteld
waarbij jouw bast als huid langzaam afbrokkelt
Daar waar de vlam nog wakkert, hou ik je stevig vast
Daar waar jou ook bent, sta ik op wacht

Straks als ik naar boven kijk en de gordijnen weer zal sluiten
zal ik zachtjes voor jou een slaapliedje fluiten
En als mijn Keltische tonen hun akkoorden spelen
zal onze dans blijven dansen
Waar je ook bent
ik zal altijd van jou blijven houden