Gedichten

Gedenkenis aan Moeder

Ik zag je voor het eerst bewust gerust
Door 't raam van het kinderpark:
Mama,bukkende bezige bij met prei
In onze grote groententuin
tussen zonnebloemen en lavendel
en boompjes met groene vlinderkruin.
Het was in de maand mei.
Je zong uit volle moederborst
wat geen leeuwerik of nachtegaal dorst:
Het adagio van Handl.

Je gaf me een wereld van elfen en kabouters
En kleine dwaallichtjes op de kouters.
De verre tonen klinken nog vaag in mij.
Later deed ik je ongewild verdriet.
Al merkte men dat bij je niet.

Ook jij was ooit eens klein geweest.
Maar jouw jeugd was geen feest.
Dus maakte je er eenzaam 't beste van.
Dicht bij 't golvende Averbode.
Maar spelen kon jij ternauwernode.
Men stuurde jou al vroeg genoeg
Als kamermeid naar Brussel-Zuid.

Ver van bomen,dromen,groenten en fruit.
En weg van Averbode,Leuven en Diest.
Dat heette toen de mode.
Prille schoonheid was ook triest.
Op de Waverse Steenweg in Etterbeek.
Aan de kazerne,met tinnen soldaten gevuld.
Werd je hart verknocht onthuld
aan een wat verlegen luchtmachtofficier-Jij dansend knuffeldier-nog jong belegen.

Hij werd mijn Vader Dader zoals bleek.
Mooie jonge lenige mensen
Spijts ik mij later zou verwensen.
Dag na dag, week na week,
dat ik niet meer op jou,
maar op Hem geleek.
Stiekem had jij miserabel voor mij gespaard.-
Ik heb symbolisch die envelop bewaard-
adres en naam erop.

En op de zegel koning Boudewijns kop.
Hoe huil ik diep in mijn denken
toen Magere Hein je stond te wenken...
Moedertje, vertrouw mij toe,??n keer:
Waarom stromen in de tuin van onze jeugd
Geen rivieren vol geliefden meer?

Overlijdens gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten