Gedichten

Ik laat je gaan

De bladeren,ze vallen
de zomer legt haar vleugels neer
de lijster zingt haar laatste liedje
de weerstand heeft geen woorden meer.

De herfst wind laat haar tranen lopen
en blaast de twijfel van mijn huid
het najaar legt de waarheid open
en trekt haar oude kleren uit

Dit was het dan,ik laat je gaan
de dingen die we deden
ze zijn voorbij gegleden
en raken me nog even aan

Dit was het dan, ik laat je gaan
jouw handen door mijn haren
die dierbare gebaren
zullen in gedachten voorbestaan

De bladeren, ze vallen
de winter spreidt z'n loper uit
verloren trekt de zon haar jas aan
en schijn nog een keer door de ruit

Dit was het dan
ik laat je gaan
de innigste momenten
ik laat ze aan de lente
wat eens zo mooi was kan niet meer bestaan
wat eens zo goed was is vergoed vergaan

De zwaluwen, ze vluchten
de Avondster staart wat verward
de beuk verliest haar laatste vruchten
de bladeren, ze vallen van mijn hart