Gedichten

Mijn baken

Soms voelt het alsof er een demon op mij zit te jagen.
Een Judas die een duivels spel met mij speelt,
en alle perspectief in mist lijkt te vervagen.

Dan geeft mijn grootste verlies mij kracht,
De vrouw die mij ter wereld bracht,
Mijn arme zieke pa die vanuit zijn rolstoel naar mij lacht.

De stille kracht van hen is rechtschapen en puur.
Omwolkt met liefde en vertrouwen in dit moeilijke uur.
Een kracht die mij aanmoedigt, door hen zal ik niet verzaken,
onvoorwaardelijk en altijd, tot mijn dood zijn zij mijn baken.

Overlijdens gedicht door: PIHE

Tweeten