Gedichten

Oma B

Het is nu alweer 2 maanden geleden,
dat mijn lieve oma is overleden.
Ik kan het maar niet vergeten,
het zit maar steeds aan me te vreten.
Die dinsdag,
dat was de laatste keer dat ik m'n oma zag.
Ze werd donderdags heel erg ziek,
ze was altijd zo kwiek.
Na een aantel uren vechten heeft ze het opgegeven,
Ze mocht niet meer bij ons verder leven.
WAAROM moest dit nu gebeuren?
Ik zit hier diep in m'n zelf te treuren.
Mijn oma heeft me zoveel liefde gegeven,
ze had nog verder moeten leven.
Ik weet wel dat ze eindelijk weer bij opa is,
maar voor mij is het zo groot gemis.
We waren vaak bij elkaar,
en opeens is ze zo onbereikbaar.
Ik kan ze niet meer zien en aanraken,
maar ik weet dat ze zich over ons zal waken.
Ik kan en zal m'n oma nooit vergeten,
en dat zal ze best wel weten.
Lieve oma, ik mis u vreselijk,
en dat vind ik heel erg moeilijk.

Overlijdens gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten