Gedichten

Regenboog tranen

Er is een plekje,
een plekje in m'n hart.
Een plek in m'n leven,
iets dat ik nooit vergat.
Het was er stil en donker,
zwart en wit.
Maar nu met kleuren gevuld,
omdat ik weet dat u daar zit.

Ik voel het nu bonken,
keer op keer.
Dan weet ik dat u bij me bent,
ook al zie ik u niet meer.

U hebt uw ogen gesloten,
besloten om te gaan.
Om te gaan vliegen,
naar hier ver vandaan.

Liefde en geluk,
dat zijn de dingen die ik u wensen wou.
Lieve Opa weet een ding,
en dat is dat ik u nooit vergeten zou.

Overlijdens gedicht door: Melan

Tweeten