Gedichten

Voor mijn lieve zoon Michel

Huilen kan ik soms niet met al dit verdriet.

Er zijn mensen die zeggen het gaat over.

Maar dat geloof ik niet.

Hoe kan het over zijn jij bent mijn kind.

Mijn vlees en bloed uit mij ben jij geboren.

Hoe gelukkig was ik met je dat alles goed was.

Hoe veel verdriet heb ik nu dat jij er niet meer bent.

Jij bent van me weggerukt uit mijn leven.

Uit het leven waar jij zo gelukkig mee was.

Nooit zal ik dit kunnen aanvaarden .

Mijn verdriet is zo oneindig met veel pijn.

Wat had ik graag gewild dat jij nog hier kon zijn.

Waarom moest jij van me weg mijn kind .

Mijn liefste kind het doet zo ongelofelijk veel pijn.

Hoe kan ik dit aanvaarden , elke dag bid ik tot god,

hoe heb jij dit kunnen laten gebeuren zo jong

Het is zo oneindig hier komt geen eind aan.

Ooit zal ik je weer zien en hoop dat je op me wacht.

Daar boven kan ik verder met je als je moeder.

Dan denken we aan deze dingen want het was altijd zo fijn.

Met je praten aan de lijn je smsjes als Robin en Stefan en Rick moesten voetballen

Je smsje Mam op dit veld moeten ze spelen, waar ben je ongeveer .

Dat mis ik zo van jou,, je telefoontjes, je smsjes, en je lach zo fijn

Ik mis je steeds meer, het gaat niet over, het doet alleen maar meer zeer

Mijn lieve zoon, ik hoop en ik weet eens zie ik je weer .

Overlijdens gedicht door: bettie

Tweeten