Gedichten

Zes maanden later

er zijn nog altijd sporen van je leven
een restje braaksel op de stekker van het printersnoer
en in de groeven van het televisietoestel
ik poets het slecht verteerde voedsel weg
dat je kankercellen niet hebben gekregen
jij liet uitwisbare herinneringen achter

alleen de stilte elke ochtend als ik wakker word
kerft in mijn hele wezen het besef
hoe niets ontziend opdringerig
jij hebt bestaan

Ik heb dit gedicht ook in het Frans vertaald. Hopelijk mag dit ook worden geplaatst:

Six mois plus tard

il y a toujours des traces de ta vie
un reste de vomissure sur la fiche du fil de l'imprimante
et dans les sillons du téléviseur
j'essuie la nourriture mal digérée
que tes cellules cancéreuses n'ont pas reçue
tu as laissé des souvenirs effaçables

seulement le silence chaque matin où je m'éveille
grave dans tout mon être la notion
de ton assiduité implacable

Overlijdens gedicht door: Serval

Tweeten