Duizelende emoties

Afdrukken

mijn hart brand
het tolt in mijn hoofd
een schroeiend vuur
die mijn bewustzijn rooft

mijn maag trek samen
lig huilend op de vloer
emoties razen
angst ligt op de loer

het is verslindend
monster van het verleden
op het punt op de geven
ik ben moe gestreden

toch komt de hoop
mij weer verkoelen
zijn krachtige aanwezigheid
doet de negativiteit wegspoelen

ik klamp mij vast
aan frisse zonneschijn
het begin naar vrijheid
ook al is het nu nog klein

Verdriet gedicht door: madameblanche
Informatie

Dit gedicht is 3.046 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (2 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over negatief
gedichten over verward
gedichten over angstig
gedichten over hoopvol
gedichten over vrij zijn

Heb jij genoten van het Duizelende emoties gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Duizelende emoties'

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 30-04-2014 schreef droomster:
Geloof en hoop,
zullen een goede leidraad zijn!


Gr Loes

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 30-04-2014 schreef hans winter:
wat je meemaakt,
vertaal je naar emoties,
o zo diep soms om vandaar
terug te kunnen keren, emoties
bepalen mede wat je mee te maken
aan wilt gaan, maar soms toch kan
iets wonderlijks van liefde, geloof
of hoop, al is het maar vast
verhalend, de kringloop
naar je natuur
bijsturen.

hans

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!