Gedichten

Kleuren van stilte

De kleuren van de stilte hebben mijn ziel gekleed
Waar blijft jouw smachtende en sensuele hartstocht
Een prikkelend geritsel op een hunkerende huid
Voortaan ingenomen door de klauwen van angst.

Mijn warm glazuur volledig gegraveerd op de afwezigheid
Met scherpe sneden dringt ze volledig mijn hart binnen
Verstopte ingewanden: een verachtelijke rancune
Trillende gevoelens tot wanneer de leegte zal ontspruiten.

De kleuren van de stilte hebben mijn ziel gekleed
Alle dromerige woorden opgerold in een hopeloze zucht
Onverwachtse momenten stromen op ongevoelige tranen
Wachtend op jouw vereniging van intimiteit en tederheid.

Waar blijft jouw wakende vlam die onze ruimte brandschildert
Een volledig versteende honger in een bang lichaam
Bovendien verblind door donkere dominerende nachten
Eenzame en dorre gedachten dwarrelen rond in mijn woestijn

Verdriet gedicht door: Catherine B.

Tweeten