Gedichten

Te veel

Alles werd me duidelijk te veel.

Een gevoel, niet te verklaren.
Een goed gesprek, we gaan het samen halen.

Volgende dag, epilepsie aanval,
angst om je kwijt te raken
en zaterdag ochtend, toen ik naar de verloskundige ging,
heb ik jou maar laten slapen.

In de avond, nog een feestje, 21 jaar.
Bijna geen energie en ik stond daar maar.

Diezelfde nacht, geen oog dicht gedaan.
Teveel geluiden om me heen, teveel beelden in mijn hoofd.
Zondag ochtend, onaangenaam verdoofd.

Ik had je nodig, een arm om me heen.
Het duurde toen niet lang voor jij uit de kamer verdween .

Gewoon een arm.

Verdriet gedicht door: angela

Tweeten