Auteur: Antje. / 6 Januari 2017

Uit

Afdrukken

Ik zit te wachten...
mijn jas al aan.
Een kleurige doek versiert mijn schouders.
Een beetje ijdel, om uit te gaan.

Natuurlijk ben ik weer veel te vroeg.
De wijzers van de klok lijken stil te staan...
waarom ben ik nu verdrietig.

Weemoedig schud ik mijn hoofd.
Zo moeilijk is het, om alleen te gaan.

Antje.

Verdriet gedicht door: Antje.
Informatie

Dit gedicht is 1.709 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (4 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over jas
gedichten over doek
gedichten over ijdel
gedichten over verdrietig
gedichten over moeilijk

Heb jij genoten van het Uit gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Uit'

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 11-01-2017 schreef Johny Donovan:
prachtig!
jonge dame !!

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 08-01-2017 schreef Dakoyria:
Zó mooi...

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 07-01-2017 schreef metske:
je was te vroeg en alleen
2 fasen die droevig en verdrietig maken!
mooi Antje!

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!