Gedichten

Vergeetachtigheid

Het denken ligt aan het geweten,
Met ouderdom en zijn gebreken,
Zo creëer je een leven dat is niet zeker,
Of het gevoel in het verleden te blijven steken,
De mens raakt langzaam zijn eigen vergetelheid zoek,
Het niet willen weten, vertellen of zwijgen,
Zo gaat men het denken met potlood en papier beschrijven,
Om het lijden van lichamelijke of geestelijke pijnen te vermijden,
Totdat een ander dit ziet van medelijden,
Het werkt jezelf soms in de nesten, te bedenken dit is het beste,
Van wanneer, waarom en hoe, gaat de mens dit anders doen,
Vergeetachtig zijn is niet fijn, met tranen van verdriet dat je ziet,
Het leven is geen kastelein, met hoogmoed of oneerlijkheid,
Want Ouderdom is geen gekheid en vergeetachtigheid hoort er bij,
Samen zijn ze soms niet te bedaren en geen tijd te herhalen,
Het leven gaat zich langzaam verjaren,
Leef en geniet maak het mens-zijn waardig,
Want in het ouderenhuis begint eenzaamheid met smart,
Vroeg of laat ben je alles vergeten en bejaard,
Het kost een prijs want de maatschappij vergrijst,
“ En je staat ook nog op de lijst”

Verdriet gedicht door: Vera

Tweeten