Gedichten

Zuid Portugal

Ik zie het zachte blauwe water
hoge flatgebouwen, veel hotels
de rotsen aan de linkerkant
het strand in het midden
rechts het groen dat lokt

Ooit doolde Slauerhoff hier rond
toen er nog geen cruises, geen drommen toeristen
langs deze kusten vaarden
de dichter zong er zijn lied van verdriet, van verlangen
de fado, de blues, de smartlap

Nu zing ik het hem na
nu het hier een handel in illusie is
maar nog altijd schijnt hier hetzelfde licht
klotst het water tegen de rotsen
klinkt de zang van de weemoed.

José van Rosmalen 2015

Verdriet gedicht door: José van Rosmalen

Tweeten