- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Ach Vrienden Van Weleer
Mijn vrienden zijn als hoedjes van papier.
Als oude bladen en kranten
Uitgewaaid in weer en wind.
Enkel restanten...
Die je soms in oude steegjes vindt.
De ene daar, de andere hier.
Glitter kun je niet meer zien.
Dat hoeft ook niet, misschien.
Hun huiden zijn als vergane pelzen.
Nauwelijks nog te omhelzen
Of knus en warm te omvatten.
Mijn Vrienden zijn over de Zee.
De Meester kwam hen onverwacht jatten.
Zo doods als een pier.
Morsdood in avondrood!
Opengevouwen, onbehouwen in riolen.
Ik...
Ik wilde toen niet mee.
Toch blijven hun maskers dolen
Diep in mij, in mij verscholen.
Totale waardering: 8 (2 stemmen)
Heb jij genoten van het Ach Vrienden Van Weleer gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Ach Vrienden Van Weleer'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van De onbekende dichter | |
› Nog een kus | |
› De liefste mama | |
› Mijn liefste | |
› Dementie | |
› Zo komen al mijn dromen uit | |
› Mamma | |
› Vriendschap Liefde | |
› De dakloze | |
› Vergeet mij maar | |
› Een verlangen |
Gerelateerde gedichten | |
› Café des 4 vents | |
› Nomadenleven | |
› Nostalgisch | |
› Tedere woorden | |
› Laatste bloemblaadje | |
› Eerste zoen | |
› Levenslicht | |
› Verdwenen schaduw | |
› Bij het krieken van de dag | |
› Morgenster |