Gedichten

Een woordje van dank

Jij bent mijn toeverlaat
in een opstuivende zee van woorden.
Een rots, die mij helpt
om op het droge te geraken

Je hart is meer waard voor mij dan goud.
De schittering in je ogen zijn als diamant
Je geest geeft mij hoop.
Zo kan ik verder zonder wanhoop.

Je bent mijn reddende engel
waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.
Ik ben broos als kristal, wat onwennig.
Jij sleurt er mij door.

Ik had niet verwacht iemand als jij te ontmoeten.
Geluk heb ik nu,
had ik zeker niet verwacht,
ik ben je dankbaar voor je leidende hand.

Jij tracht van mij iemand te maken
met veel kleur en uitspraken.
Ik ben je geweldig dankbaar.
Alles wat je voor me doet
Is voor mij eigen hart goed.

Ik wilde je dit zeggen,
maar vond de woorden niet
Daarom dat gedicht,
omdat ik voor de woorden ben gezwicht.

Ik kom van een zout meer
in een zoete rivier.
De oeverboorden zijn diepgroen
voor mij is er nu een aanlegkade verzien.

Die kade heeft de naam Roos gekregen
want ik kreeg de zegen om verder te doen.

Vriendschaps gedicht door: clairevanfleteren

Tweeten