Gedichten

Koning over lekkernij

Een smulpaap schuift de hem geschonken kersentaart
heen en weer op de lichtstrook in 't tafelkleed.
Het gebak toont een dof gelaat vol leed,
glimt dan zorgenloos. Eigen kunst gebaard!

Hij watertandt, maar klemt zijn lippen bezwaard,
duwt wat vruchten door een diepe roomspleet.
Eén vingertop is twee handen, wrijft, kneedt,
baant wegen voor verstrooide zon, die graag hier waart.

De wijnrode bolletjes herbergen
sierlijke vuurspinnen, draaiend om feeën,
wier tere ochtendglansmantels stralend schijnen.

De feestdenker schept dienstbare dwergen,
regeert fruitland, verkent sapzeeën,
dankzij vluchtig bezit van wonderrobijnen.

Vrolijke gedicht door: Han Messie

Tweeten