Gedichten

Sprookjesbode

Op een hoge sokkel wijst de kleine knecht
met besliste vinger, maar dichte ogen,
naar twee heksen, die stil en stram, gebogen
waken bij een nodend hek, toch streng en hecht.

Deze man heeft ondanks dure plicht het recht
te soezen over zijn wondervermogen
's mensen verhalenzin te verhogen:
het rijk van toverkunst en eerlijk gevecht.

De poort tussen de beide toverkollen
beschermt Doornroosjes slapend kasteelwoud,
waar wachters ongestoord knikkebollen.

De onvermoeibare boodschapper vertrouwt
allen toe aan Eftelings ernst en grollen:
lof voor Sprookjesbos' bescheiden heraut!





Han Messie

Vrolijke gedicht door: Han Messie

Tweeten