Gedichten

Zetel van gezag

Het gebouw der waakzame ambtenaren
ziet uit over Breda 's wijde pleinen;
schaduwen en knipogen verschijnen
steeds op ramen, die streng tóch nodend staren.

Burgers komen iets vragen of verklaren,
wachten in een ruimte, waar spel voor kleinen
verstarde geest fijntjes doet verdwijnen,
hier huiselijk gemoed wenst te baren.

Daarachter voeren kamers zedige strijd,
bemoedigd door kundige overdenking:
vingers, tot kunstzinnig tasten bereid.

Alle uren troont plooibare stemming,
soms krijgshaftig, dan doordrongen van mildheid,
geeft de stad liefderijke bescherming.





Han Messie

Werk gedicht door: Han Messie

Tweeten