- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Anorexia mijn probleem
Anne is een meisje in mijn hoofd
iemand die m'n gevoelens heeft verdoofd
'altijd bewegen en niet meer eten'
heeft Anne me laten weten
en ik kan niet anders doen dan luisteren
want hoe dan ook, Anne zal het blijven fluisteren
Ik me laten meeslepen in Anne's gevaarlijke dieet
niemand, alleen ik en Anne die echt geheim weet
's nachts trippel ik naar de wc
en braak ik al m'n eten uit
ondertussen kan ik het al goed zonder geluid
'Ik wil niet meer eten, ik word dik van eten'
Anne heeft me gezegd dit nooit te vergeten
het zit in m'n geheugen vast gekneld
'het is beter zo' heeft Anne me verteld
de onzekerheid slaat toe
diep in mezelf wil ik stoppen met dit gedoe
maar die verslaving aan diëten zal altijd aan me kleven
nooit meer zal ik stoppen met het perfecte gewicht te streven.
Heb jij genoten van het Anorexia mijn probleem gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Anorexia mijn probleem'
Melden
Op 21-09-2012 schreef tine[net ff anders]:
bezit een goede vriendin die dit heb,maar steun haar daar in.we zijn nu jaar verder.hoor niet zoveel van jou.deel je eens gauw wat woorden met mij en al jou lezers die met jou begaan zijn.schrijven is een verlichting voor jou gevoel.
Melden
Op 07-02-2012 schreef corrason:
Jaren lang was het ook mijn probleem. Niet dat ik daar persoonlijk onder gebukt ging, maar mijn wederhelft wel... Weet iemand wat dat is? Beseft iemand wel wat dat met je doet? De ander zo te zien wegglijden in ontkenning?
Dominique ? Anne ?
Waarom ben je er opeens niet meer ?
Melden
Op 28-09-2011 schreef Hans Winter:
die ene
als het ware
steeds het meest
rondom je, die daar
als een ring alle anderen
minder tot je door laat dringen,
die je benauwd, toch zo alleen maar
vertrouwd, al reikt je verlangen om je
ooit misschien bewogen
samengekomen
verbinden
verder
zelfs.
van bewegen
naar bewogen worden,
moge het zo voor je zijn,
hans
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
| Meer van dominique | |
| › Onze vriendschap toch voorbij | |
| › Het meisje is mijn spiegelbeel... | |
| › Nieuwe start | |
| › Anorexia mijn probleem |
| Gerelateerde gedichten | |
| › Afscheidsbede | |
| › Een onbekende angst | |
| › Leven met AD(h)D | |
| › Als het kon.. | |
| › Geen gevecht | |
| › Al aangeslagen | |
| › Zag je lach | |
| › Geef ons nog wat tijd | |
| › Levensverhalen | |
| › Zonder enig woord |
