Gedichten

Eenheid

Soms heb ik het gevoel.
Dat ik twee mensen ben.
Het lichaam en de geest.
De geest woont in het lichaam.
En stuurt het aan daarom.
Maar soms ….is het net andersom.

Want als de pijnen toeslaan,
ben ik alleen maar lichaam.
De geest komt in het nauw.
Hij wil wel op de vlucht slaan.
Maar heeft geen plaats om heen te gaan.

Dan zoek ik naar een middel,
voor wat vergetelheid, in mijn verhaal.
Dan moet ik eerlijk zeggen,
ik hou er niet zo van.
Het middel is soms erger dan de kwaal.

Ik open dan mijn kastje,
het staat er vol met ach en wee.
Maar na enig zoeken neem ik,
toch maar weer paracetamol.
En voor de zekerheid, maar twee.

Misschien kan ik dan wat slapen,
voor een korte tijd.
Dat vind ik dan wel fijn.
Als geest en lichaam voor een poosje,
weer samen één zullen zijn.

Antje.

Ziekte gedicht door: Antje.

Tweeten