Gedichten

Hoop is jouw schild

Alle gure tegenslagen
rennen beterschap voorbij
geen antwoord op de vragen
waarom overkomt dit mij?

meestal positief gebleven
lopend op een pad van vuur
o er zat zo vaak iets tegen
meestal na een chemokuur.

de berichten van doctoren
maken angstig en verward
hij wilt ze eigenlijk niet horen
ze steken in het smekend hart.

vier kinderogen spelen
maken het verlangen bang
de verse tranen strelen
zijn bibberende wang.

zieke cellen vallen aan
waardoor de moed verstilt
hij blijft in deze oorlog staan
met de hoop… als…
eenzaam
schild.


© Marjanekke

Ziekte gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten