Zwart
ik heb je nooit
met zwart zien spelen
andere kleuren
waren wel in trek
jij voelde je door
even raken al besmet
het was pigment
dat volgens jou
geen ruimte gaf aan
andere mededingers
maar alles meteen
bedekte ook de vingers
het vlekte
jij was uren bezig
omdat schaduw lekte
dat weg te poetsen
en terug te keren naar
het eigene van normaal
jij bent net als ik
dol op een streepje licht
want in de nacht wacht
zwart met zijn geheimen
waarop jij gelukkig je eigen
licht kunt laten schijnen
wil melker
Reacties op 'Zwart'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?