Kleine boeketjes
ik heb te vaak met
lucht geschreven
in de kleuren
van het leven
woorden wilden
wel botten en al
snel kwamen de
mooiste knoppen
zij ruizelden
in zachte wind
bloemen die je
nooit ergens vindt
ik mocht ze aan je
geven om te weten
hoe kleine boeketjes
schoonheid beleefden
jij verfriste het groen
vernevelde intimiteit
om zo de leefbaarheid
langer te garanderen
juist daar waar
mijn tuinieren
jou intens plezierde
vond liefde zijn paradijs
wil melker
Reacties op 'Kleine boeketjes'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?