Nog gesloten deuren



ik hoorde
hoe haar aria
brak en in een
waterval muziek
naar beneden stortte

nog was
haar lied niet
teneinde omdat
tonen meanderden
tussen oevers van kunst

juist die weidsheid
en rust bleek het
juiste antwoord te zijn
op de apotheose die
opgebouwd was boven

daar in het ijle
waar nevels in
speelse composities
kierden uit nog gesloten
deuren van hemels


wil melker

gedicht door: wil melker

Reacties op 'Nog gesloten deuren'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden