Tekent bestaan
ik wist dat
jij weer met
wolken sprak
van de donkere
kant naar boven
waar het onweer
nog wat lading
had voordat zij
alles aan aarde
had weggegeven
in de sonore
regenval vielen
jouw druppels
vrolijk spettend
in de grote plas
waarvan in de
resonance jouw
echte stem steeds
duidelijker te
horen was
nog rimpelde licht
jouw spiegelbeeld
maar in de contouren
liet zelfs het water
de eerbied voor
later feilloos zien
waar tijd zijn
lijnen trekt tekent
ervaring jouw
unieke levensplek
wil melker
Reacties op 'Tekent bestaan'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?