Als levens franje

zelfs aan
de hellepoort
wenkten je handen
liet je lach
de zonde door
als levens franje

jij wees
het grijs de weg
die met knallen
was belegd en
waar jouwers nog
misnoegen grauwden

hen was
hemel beloofd
maar zelfs onder
de regenboog
konden zij geen zon
en warmte vinden

versteende hagel
vernielde vruchten
zij grepen weer mis
wilden bouwen
kregen enkel diepe
zuchten van getrouwen

wil melker