Het intens verlatene

ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker

je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis

in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren

gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was

wil melker