Vallende wind
ze aaide
de bast die
groen zwart
afgaf aan
haar handen
geen vies gezicht
ze wist wat
er komen ging
in het eerste
contact na de storm
het was chaos
geweest toen
de aarde onder
de kracht van een
vallende wind spleet
naaldbomen
met een kort
dikke puntwortel
voor de kap in een rij
vielen in bosjes op de zij
een enkeling is
blijven staan maar
zal toch om het geld
ter ziele gaan zonder
testament geen bestaan
wil melker
Reacties op 'Vallende wind'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?