De pijn van toen

ik zag
je hand op
het behang
ogen die wegdroomden
vingers die de tijd
nog voelden in
de pijn van toen

die even krampten
toen je weer de
stemmen hoorden
van het twistgesprek
op de overloop
waarvan je in de
toon alle hoop verloor

nooit is het
meer goed gekomen
de lat was veel te
hoog gelegd wat restte
bleek het laatste op de
kaart voor de afrekening
was lang gespaard

wil melker