Zieknijper
Met krioelende gedachten
in zijn donzen lamahoofd
biedt de geleerde doctorandus
zijn welgemeende hulp
aan ontwrichte geesten
hij ondervraagt zwaar dubbend
de soms radeloze heer Bommel
plaatst hem in een leeg kamertje
om in stille bezinning
weer tot zichzelf te komen
maar
Tom Poes treedt vrijmoedig op
spreekt eenvoudig en zeker
tot zijn neerslachtige vriend
beiden verlaten opgelucht
het gebouw waar zorgen elkaar treffen
de genezer van tobbers
geboeid door hun eigen verbeelding
laat geweldige geldsommen
met schone bouwkunst strijden
wat hem tot eenling maakt
in 't mooie grote gezondheidshuis.
Han Messie
Reacties op 'Zieknijper'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?