Remmende voorsprong
ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen breken
decennia lang
verbindingen en splijten
naar nieuwe structuren
de remmende voorsprong
zijn we al lang voorbij
wil melker
Reacties op 'Remmende voorsprong'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?