Een spoortje hemel
jouw wit
was streep loos
de intense
onschuld
verblindend
nauwelijks
raakbaar door
contrastuele
weerspannigheden
zacht ebde
gesluierde
schoonheid weg
een spoortje
hemel
achterlatend
in de neerslag
van tijdloos
goddelijk genieten
wil melker
Reacties op 'Een spoortje hemel'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?