Olaf
De Oosterse vorst
draagt een hoge tulband
met sierlijke struisveer
daaronder
broedt groot doortrapt vernuft
om snode plannen
voor zwarte toverkunst
te verwezenlijken
zijn Moors paleis
ademt ondanks ruimte
benauwend vol dreiging
heimelijk gevaar
loert in alle zalen
zijn wandspiegel ziet ver
waarschuwt voor indringers
in het strenge rijk
waarop de ongewensten
aangevallen worden
door kwade gedrochten
uit de waakzame kist
ook een geworpen knuppel
achterhaalt en treft feilloos
de beoogde slachtoffers
allerlei dingen
die krachten de duisternis
doen zegevieren
schuilen in de kelders
worden heilzaam gestolen
door een blije marskramer
dapper geholpen
door Tom Poes en heer Bommel
de reizende koopman
is weer wie hij vroeger was
de sultan van Dagbad
dankzij het verslaan
van de slechte koning
die hem eens betoverde.
Han Messie