Messcherpe tanden
nog krioelde
het leven
bewogen
vervaarlijke
poten stonden
messcherpe tanden
op de voorste rij
kende testosteron
geen enkele genade
het was ik of jij
maar waar
vroeger het zwart
reptielenbloed
veelvuldig zichtbaar
was overheerst
nu het vurig vers
rood na een
zeer pijnlijke dood
dat zijn historische
romans het bleke
licht liet want ook
in de slangenkuil
vrat vuil de
evolutiewinsten
op die het vrije leven
had weggegeven
er was decadentie en
inteelt op het einde
van dat roemrucht
stukje paradijs
wil melker
Reacties op 'Messcherpe tanden'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?