Vertakte schoonheid

weer heeft
zomer
een bladzijde
omgeslagen vol
liefde en kleur

zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen

wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal

gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn

geborgen op
geschept papier
dat hen koesterde
met de verfijnde
vezels van hier

wil melker