Dreigt de strop
steeds vaker
strakten wolken
hun rafelige randen
donkerden kleuren
humeuren van
de bezige mens
waar geleidelijkheid
de natuur ruimte
en tijd gaf joegen
veranderingen elkaar
in rap tempo op zonder
noodzakelijke rust
ook gebrek aan
bezinning ontwricht
in evolutionair opzicht
de synchronie en leidt
onherroepelijk naar
chaos en insufficiëntie
reserves raken op
misgrepen nemen toe
keuzes worden beperkt
waar aantallen en behoeften
domineren dreigt voor
de beschaving de strop
wil melker
Reacties op 'Dreigt de strop'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?