Grootste watersnood
In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen wilde waterkolken
en dwingende stromen voort
verwinnen polderland
slaan verwoestend stad en dorp
maar achter hun vernielzucht
schuilt reeds gewekte hulp.
Han Messie
Reacties op 'Grootste watersnood'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?