Een lach die de hemel zag
zij wist niet
van die andere
ogen hun kijken
en haar mogen
de acceptatie en
het tikje jaloezie
zij zo lang
licht en blond
een echte griet
zij dacht niet
op te vallen
tussen duizenden
maar ieder met
gevoel voor warmte
herkende haar
zij twinkelde
meteen blik vol
lieve sympathie
haar lach heeft
allen voor haar
ingenomen met
het erbij horen
deel uitmaken
van de groep die
niemand ooit heeft
buitengesloten in een
lach die de hemel zag
wil melker
Reacties op 'Een lach die de hemel zag'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?