Planetair mycelium
[b]
ik zag ze
al wenken
hun kleurige
harten zwenkten
door zon verlicht
in het eerste zicht
zij wisten
dat ik zou komen
in deze laatste
afspraak die wij
samen droomden
voor het duister viel
en donker alles
verhulde in de
gelijkvormigheid
van de nacht waarin
het onderscheid
verdwenen was
wij hadden de
lijnen open
gehouden
onzichtbaar in de
droomwereld van ons
planetair mycelium
waar ordening
en logistiek de
universele basis was
die ooit bestaansrecht
aan dit organisch
heelal had gegeven
wil melker
/b]
Reacties op 'Planetair mycelium'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?