Korter dromende dagen
wij verpakken
de dag met ijs en
zonnebrand
nemen resten
schelpen en zand
mee van het strand
wuiven nog even
naar de warm
lome zee die eb
krabbelt onder een
laagvliegende meeuw
nog is er geen
besef van langzaam
korter dromende dagen
getinte mensen
die met lichte ogen
steeds weer meer
van hetzelfde vragen
nog niet wetend dat
dit intiem gebeuren
een dagje strand
mogelijk als enige
herinnering
de vakantiesferen
als laatste uitbundig
zullen gaan kleuren
ook in dit seizoen
sneuvelen records
in een vrijwel
onbeheersbare natuur
zijn wij de balans
kwijtgeraakt en zullen
de chaos erven
van onze werken
die aarde ons laat
wil melker
Reacties op 'Korter dromende dagen'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?