Haar ludieke intrige

ik zag op
het wiegen
van de wind
de gele schicht
van een verre bloem

zo op de
grens van
horizon en
opgeschoten
weidegroen

zij markeerde
in haar ludieke
intrige het einde
van de nog
zichtbare wereld

haar grootsheid
dwong mij in
gepaste eerbied
dichterbij te komen
haar droomgrens

te raken om van
van wind en wiegen
met zonnebloem een
tijdloos liefdes
monument te maken

wil melker