Existentiële kou
je fonkelde
zonder te verblinden
in bewonderende
blikken van anderen
zij lichtten op
in de aanwezigheid
van warme
belangstelling voor
jouw sprankelende
personaliteit
kleine edelstenen
en parels maakten
zich kenbaar door
hun specifieke setting
en bijzondere glans
in loepzuiver
weerkaatsen kwam
ik stukjes schoonheid
tegen die lovend over
jouw talenten schreven
jouw vriesheldere
speels wit tegen het
diepste blauw blijkt
de medicatie te zijn
tegen existentiële kou
wil melker
Reacties op 'Existentiële kou'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?