Uitermate bekorend
ik zag
hoe haar pen
de schoonheid
beschreef van
gedachten
die zachtjes in
het verborgene
lachten met
heimelijk plezier
de binnenpretjes
die zij op papier
zette hadden
een heel eigen
stemming en
mystieke sfeer
geen tierelantijnen
in verpakking maar
een directe clou
meteen
ontwapenend
zonder aanval
rakend in de
zwakke plakken
en aan de hand
genomen zonder
woorden maar
uitermate bekorend
wil melker
Reacties op 'Uitermate bekorend'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?