Het foutieve grijs
ik wist nog
hoe jij binnen
kwam en alle
kleuren verschoten
wat overbleef
was in het
foutieve grijs
gegoten
waar vroeger
speelsheid in een
lach overheerste
schokte en bibberde
stramheid
minutenlang
tot ver voorbij
deur en behang
nooit waren zij
met stomheid
geslagen er kletsten
altijd wel wat dwazen
jij gooide het met
ellende op een
akkoordje liet de
muziek weer swingen
zo zelfs dat
ook de oudsten
weer helemaal jong
werden van binnen
wil melker
Reacties op 'Het foutieve grijs'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?