Glimp als reflectie
op een
onbewaakt
ogenblik
was ik tot
mijn schrik
de rode draad
verloren
onze levenslijn
als houvast
in bange dagen
die hoe dun
ook uitgerekt
ontzettend veel
liefde kan dragen
het voelde alleen
voor het eerst
niet verbonden
in de realiteit
van alle dag
waarin jouw lach
mijn leidraad was
hoe ik ook
mijn oren spits
ik zal het voorlopig
met de fotografische
spiegeling van je
blik moeten doen
een glimp als reflectie
op te diepen
uit herinneringen
van vele jaren her
uit liefdesmomenten
van toen naar nu
ja van vele jaren
mijn liefste
wil melker
Reacties op 'Glimp als reflectie'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?