Gave huid
Heer Bommel toont zich
in zijn vroege bekendheid
vaak doodgemoedereerd
zonder enige kleding
op Bommelstein
zit hij genoegzaam in een stoel
rookt vol genot zijn lange pijp
die blote bruine berenvacht
mag wie dan ook zien
een sprong in het water
kent geen zwembroek
Olivier Berendinus
wordt ouder en kuiser
draagt meestal een open jas
met gele en rode ruiten
slechts wanneer de waaghals
toverkunst wil uitvoeren
of snel zijn woonkasteel verlaat
om gevaar te ontvluchten
dan wel een vluchtende boef
te achtervolgen
is hij weer eens helemaal naakt
de jonge vriend Tom Poes
blijft vrij van elk gewaad
het schone witte poezenvel
glanst zond meer opgewekt
in eigen huis
of op drukke straat.
Han Messie
Reacties op 'Gave huid'
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?